- BITKA NA KOSARAMA -

O Kosare , prokleta planino

Dje je Srbin za slobodu gino
 Dje krv svoju nemilice prosu
Srpska diko i srpski ponosu
 Vile ce ti lovore isplesti
Ti si dragulj nase povijesti
Na cije cije ces , blistati stranice
Kraj Kosova Polja i Marice
O Kosare , razbojiste kleto
Dje Kosovo branjeno je sveto
Za cast dje se ginulo i vjeru
Ko nekada na Cegru i Ceru
Krvlju svojom , sa tvog gordog visa
Nas vojnik je istoriju pisa
I stao je pred svjetskom nemani
Dje se zemlja Lazareva brani
Na tebi je jato , srpskih tica
Pod barjakom Pavla Orlovica
Stalo ispred mocne soldateske
Na braniku Srbije nebeske
Svaki od njih , tog je imo dana
Hrabro srce Strahinjica bana
Iza svakog kamena i coska
Duh Jugovic gledo ih je Boska
A odozgo sa nebeskih dveri
Kroz krvava brda i pesteri
Glas je knezev odzvanjo ponovo
PROKLET BIO KO IZDA KOSOVO
Tu , topova dje jecase huka
Boj kosovski , ponovo se tuka
Na kraj sami prosloga vijeka
Tu je oro , azdaju doceka
I u strasnoj i krvavoj borbi
Crno srce , kandzama joj zdrobi
Na to mjesto , gorskoga bi lava
Uhvatila oko srca strava
Tu da Milos ustane iz groba
Dusu bi mu stegnula straoba
Kraljevicu , sto je Musu smaka
SVAKA BI SE NAJEZILA DLAKA
Te urvine i te krajolike
Strahota je gledat i na slike
Nad tom gorom , cak i suri ora
Leti samo onda kada mora
Tu gavrani gacu sa stijenja
Tu kusturi vire iz busenja
Niz grede se slivaju potoci
Siste sarke zmije i poskoci
Vite jele , tu vjetar talasa
Tu su gnjezda ljutih Arbanasa
Tu bi od stra najboljeg viteza
Oko srca uhvatila jeza
Pa bi na tren , stalo da mu kuca
I mir kad je , a ne kad se puca

I

Dal od casti ima nesto prece
Vecih muka , no savjest kad pece
Sta cistije od izvorske vode
I bogatstva veceg od slobode
Za narode slobodarskog duha
Sloboda je preca od vazduha
Od Lazara , Milosa i Vuka
Rod srpski se za slobodu tuka
Jer ponizno ne htje da se miri
Da mu zvece na ruke sindziri
Pa tog ljeta kade sa zapada
Krenu mocna sila i armada
I krv ljudska kad poce da kalja
Tlo svetijeh srpskijeh zemalja
Ispred jata , kletih lesinara
Sto svijetom vjekovima hara
I kom svako klanja se duboko
Ne htje srpski pokorit se soko
Jer on nije ni vrabac ni svraka
Nego ptica ponosna i jaka
Sto je znala , uvijek kad treba
Branit parce svog plavetnog neba

II

Tog krvavog i prokletog ljeta
Krenu vojska zapadnog svijeta
I opkoli sa svih bozjih strana
Malu zemlju u srcu Balkana
Tu je mocna digla Amerika
Sto hiljada svoijeh vojnika
S njom Englezi , Njemci i Francuzi
Da pomognu svome vjernom sluzi
Sto zna samo da kuka i cvili
I svakoj se dodvorava sili
Al Srbi su nepokorna rasa
Koja more evropsko talasa
Sto ne kleci kraj nicijih skuta
Naviknuta na miris baruta
I na bitku ljutu i zestoku
TRN VJECITI U ZAPADNOM OKU
Te godine albanska gerila
Pod zastitom mocnih velesila
Po Kosovu a i malo sire
Stade sirit krvave nemire
To ne bjese goloruka masa
Sto oruzje nema iza pasa
No ubice zasjedama vicne
Koji casti ne imahu licne
Sto slijepo bez stra i dileme
Ka Velikoj Albaniji streme
Posle sramne prevare iz Racka
Amerika mocna i Njemacka
I jos petnest drugijeh zemalja
Krenu u rat protiv pravoslavlja
Kisa teskih bombi i raketa
Put svetoga polece Kosmeta
Ne znavahu americke vodje
Kukavice da ne zive odje
Nit slabici , sto su srca meka
No ih cvijet vitezova ceka
Vazda spremnih , krv proliti svoju
U SVETOME KOSOVSKOME BOJU
Tijeh dana oko mnogog grada
Ljuti oganj s nebesa je pada
Te me slike jos u srcu bole
Gore zgrade , mostovi i skole
Svud paniku siju bombe klete
I vozovi po vazduhu lete
Dim zavio varosi i sela
Svuda leze krvava tijela
Od stra djeca u narucju piste
Sva Srbija postade stratiste
Ali sta je sila iz vazduha
Za ratnike celicnoga duha
Sta su Fantom , Miraz i Tornado
Za onoga sto smrt ceka rado
Plavim nebom avioni lete
Ubojne ih gadjaju rakete
Gore sirom , srpskijeh ravnica
Olupine celicnijeh ptica
A nasi se dizu samaljoti
Da prkose sili i sramoti
Tu je mnogi od srpskih pilota
Stigo na kraj zemaljskog zivota
I u carstvo nebesko se diga
U kabini celicnoga Miga
Te sad gore siri svoja krila
Kraj gorskijeh zmajeva i vila

III

Misli dusman , Srbija je slaba
Al kad vidje , sve da mu je dzaba
Ka Tirani uputi abere
Da se vojska siptarska sabere
I da njina krene pjesadija
Preko strmih kosarskih bobija
Dje ledeni vihorovi huce
I tu srpsku armiju potuce
A odatle po svrsenoj bici
Da obrne prema Djakovici
A Siptari , poletni i brzi
Ko i vazda kad se srpstvo mrzi
Nadahu se da smo u rasulu
Da ce lako uzet karaulu
Bez zrtava i krvi prolite
Jer ih s neba avioni stite
Pa tog jutra na Veliki Petak
Kad planinom jeknu prvi metak
Iz gustijeh suma i cecara
Stade alak , divljijeh Siptara
Kroz planine i litice strme
Mitraljezi pocese da grme
A snijezne urvine i prla
Dim obavi iz topovskih grla
Al sloboda dje se brani sveta
Doceka ih jedna mala ceta
Pravoslavnih vitezova saka
Tu ustavi gomilu divljaka
Takve bitke i takvog poklanja
Istorijska ne pamte predanja
Tu siptarskih bjese terorista
Vise nego na granama lista
Kunem vam se u velikog boga
Deset ih je bilo na jednoga
Deset ljutih zmija iz prisoja
Na jednoga srpskoga heroja
Tu vihori , planinom dje brisu
Odoljesmo njihovom jurisu
Tu sto , nasih hrabrih granicara
Diviziju ustavi Siptara
Na sramotu kletog Vasingtona
I njegovih ogavnih poltrona
Tu gomile lezahu leseva
Ispred vojske srca Miloseva
Sto se ne htje s bojista povuci
Dje smrt meci , sijali su vruci
Nego strasnoj odoljese sili
KOSARE SU SRPSKI TERMOPILI
A noc mracna i ledena kisa
Kad jek bitke , stravicne utisa
A vjetrovi pocese da huce
Nasa vojska malo se povuce
U rezervne rovove i sance
Da krvave doceka Albance
Te veceri siptarska armada
Vrhovima planinskim ovlada
Na Kosare i na Maja Glavi
Polozaje topovske postavi
Al ujutro u samo svitanje
Nasoj vojsci stize pojacanje
Tu brigada sto dvadeset peta
Sta na branik svetoga Kosmeta
Dje sijeva vatra uraganska
Stize seset treca padobranska
I vojnici Sedamdeset druge
Tu u borbe ulecese duge
Tu dje krvlju bojeni su klanci
I ruski su bili padobranci
Padobranci i kozaci s Dona
NAS I RUSA TRISTA MILIONA
Dva mjeseca , duga i krvava
Tu je Srbin silu zadrzava
Tu s hordama bjehu Albanaca
Cete , klete Legije stranaca
Tu misljahu Englezi i Svabe
Da lovore ratnicke ugrabe
Sa grupama svojih placenika
Ali nije Srbija Afrika
Sto ratuje kopljem i strijelom
Nego narod s istorijom smjelo
Sto se tokom svoga postojanja
Pred nijednom silom nije klanja
I nemoze vojnik po zanatu
Sto ratuje za cin i za platu
Po hrabroscu svojoj da se mjeri
S onim koji ratuje u vjeri
Da krv svoju , bojistem lijuci
Brani prilaz svom domu i kuci

IV

O Kosare , krvava klanico
O Kosare , siptarska grobnico
Vjecna luco srpskog pregalastva
VI STE OLIMP NASEGA JUNASTVA
Vi ste ponos cjelog pravoslavlja
Najsjajnija Obilic medalja
Na prsima srpskoga vojnika
Roda naseg vijekovna dika
Ko krv nije na vama proliva
Taj jos nezna sta je muka ziva
Takvih jada i takvih strahota
Ni krvava ne pamti Golgota
Nit je bilo takvoga megdana
Od Milosa i Gazimestana
Tu od ranog jutra , do u vece
S brda teski mitraljezi jece
I kidaju kursumima goru
Smrzlu zemlju haubice oru
Avioni tmurnim nebom lete
Grme teske bombe i rakete
Sijevaju bacaci i zolje
LAV SE GORSKI S HIJENAMA KOLJE
Na Kosare i na Maja Glavi
Srbin sebe vjecito proslavi
Nase borce , dva mjeseca puna
Tu je vatra kosila plotuna
Gladne , zedne , po mrazu i blatu
Al zakletvu odrzase datu
Da siptarska nece krocit noga
Pro Kosara gnjezda orlovoga
O junaci mojega plemena
Ja vam necu pominjat imena
Nit vam mogu junastvo razdvajat
Djela vasa vjecito ce trajat
Mnogog od vas braco moja mila
Andjeoska odnijese krila
Tamo nedje ispod rajskog krova
Dje zastava viori Boskova
Dje zvijezde sijaju ko luce
Dje nebeski vihorovi huce
Kraj Lazara , Milosa i Juga
U prostranstva vasionskog kruga
Tu dje srpski stoluju dzinovi
Vi sad moja braco i sinovi
U rajskome zivite svijetu
Dok vam vile lovorove pletu
A pjesnici besmrtno vam ime
Kroz najljepse velicaju rime
Djeco moja , junaci iz bajke
Kolko puta vase stare majke
Gledah kako krajevima bluza
Brisu s lica potok vrelih suza
Vec odavno moja epska dusa
Njihov jauk i kuknjavu slusa
Kako tuzno u kletoj samoci
Para tamu besanijeh noci
A ocevi vasi u tisini
Ka nebeskoj gledaju visini
Trazec tamo izmedju kometa
Lik svojega dragoga djeteta
A i ovo , reci cu vam isto
I ja nekad kad je nebo cisto
Znam pogledat gore u zvijezde
Dje se duse junacke gnijezde
Ne bil tamo dje med rajski toci
Ugledao sjaj vasijeh oci
Da u njemu , za pjesme buduce
Nadjem sebi vjecno nadahnuce
Ja znam da vam gore u svemiru
Cesto suze na oci naviru
Dok s visine gledate nebeske
Kako placu pravoslavne freske
I Siptare dusmane proklete
Dje skrnave manastire svete
Ali znajte da ce jednog dana
Iz vasijeh krvavijeh rana
Zraci sunca , razbit tminu kletu
I DONIJET SLOBODU KOSMETU

PEROSEVIC

Autor: Slavko Perosevic